Warszawscy lekarze dokonali cudu: 18-latek uratowany dzięki rekordowemu ECMO i przeszczepowi wątroby

W Warszawskim Uniwersytecie Medycznym dokonano niezwykłego medycznego wyczynu, ratując życie osiemnastoletniego pacjenta. Młody człowiek cierpiał na wyjątkowo rzadki i skomplikowany zespół wątrobowo-płucny, wymagający nadzwyczajnych interwencji medycznych. Kluczowym elementem leczenia było nie tylko przeszczepienie wątroby, ale również długotrwała terapia pozaustrojowym natlenianiem krwi (ECMO), która trwała aż 48 dni.

Diagnoza i wyzwania medyczne

Pacjent doznał wtórnej żółciowej marskości wątroby oraz ciężkiego nadciśnienia wrotnego. Zdiagnozowano u niego także ekstremalnie ciężki zespół wątrobowo-płucny, który charakteryzuje się nieprawidłowymi połączeniami naczyń żylnych w układzie oddechowym. Problemy te były następstwem urazu komunikacyjnego z dzieciństwa oraz późniejszych powikłań żółciowych. Konieczne okazało się przeprowadzenie transplantacji wątroby, którą wykonano z sukcesem w Klinice Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątroby pod przewodnictwem prof. Michała Grąta.

Innowacyjne rozwiązania medyczne

Skala wyzwań, przed jakimi stanął zespół medyczny, wymagała zastosowania zaawansowanej technologii ECMO w wersji żylno-żylnej. Jest to technika, w której krew pacjenta zostaje pobierana, natleniana poza organizmem w specjalnym urządzeniu, a następnie ponownie wprowadzana do układu krwionośnego. ECMO stało się kluczowym elementem terapii, zwłaszcza że tradycyjna wentylacja mechaniczna była niewystarczająca do utrzymania prawidłowego dotlenienia organizmu.

Współpraca specjalistów

Proces leczenia wymagał ścisłej współpracy wielu zespołów specjalistów. Kardiochirurdzy pod kierownictwem prof. Mariusza Kuśmierczyka prowadzili terapię ECMO, która okazała się jednym z najdłuższych tego typu przypadków na świecie. Monitorowanie stanu pacjenta odbywało się na Oddziale Intensywnej Terapii Chirurgicznej pod nadzorem dr hab. Wojciecha Figla, z wsparciem I Kliniki Kardiologii kierowanej przez prof. Marcina Grabowskiego.

Skuteczność i znaczenie zabiegu

Według najnowszych badań naukowych, zastosowanie ECMO po transplantacji wątroby z powodu ciężkiego zespołu wątrobowo-płucnego jest niezwykle rzadkie. Opisano zaledwie kilka takich przypadków na świecie, z czego tylko część pacjentów przeżyła. W Polsce podobny sukces jest dowodem na wysoki poziom rodzimej medycyny oraz skuteczność interdyscyplinarnej współpracy specjalistów.

Zespół wsparcia i dalsze leczenie

Po zakończeniu terapii ECMO pacjent trafił na oddział hepatologiczny prowadzony przez prof. Joannę Raszeję-Wyszomirską. Ciągłość opieki zapewniał zespół pielęgniarski oraz lekarze z różnych specjalizacji, w tym transplantolodzy, kardiochirurdzy, kardiolodzy, hepatolodzy i inni specjaliści. Dzięki ich wspólnym wysiłkom możliwe było uratowanie życia młodego pacjenta, co stanowi znaczące osiągnięcie na skalę międzynarodową.

Współczesna medycyna pokazuje, że dzięki współpracy i zaawansowanym technologiom możemy stawić czoła nawet najtrudniejszym wyzwaniom zdrowotnym.